Het 6-hydroxydopamine rattenmodel van de ziekte van Parkinson
Summary
Het 6-hydroxydopamine (6-OHDA) model wordt al tientallen jaren gebruikt om het begrip van de ziekte van Parkinson te bevorderen. In dit protocol laten we zien hoe unilaterale nigrostriatale laesies bij de rat kunnen worden uitgevoerd door 6-OHDA in de mediale voorhersenenbundel te injecteren, motorische tekorten te beoordelen en laesies te voorspellen met behulp van de staptest.
Abstract
Motorische symptomen van de ziekte van Parkinson (PD) – bradykinesie, akinesie en tremor in rust – zijn gevolgen van de neurodegeneratie van dopaminerge neuronen in de substantia nigra pars compacta (SNc) en dopaminerge striatale tekort. Diermodellen zijn op grote schaal gebruikt om menselijke pathologie in het laboratorium te simuleren. Knaagdieren zijn de meest gebruikte diermodellen voor PD vanwege hun gebruiksgemak en onderhoud. Bovendien zijn de anatomie en moleculaire, cellulaire en farmacologische mechanismen van PD vergelijkbaar bij knaagdieren en mensen. De infusie van het neurotoxine, 6-hydroxydopamine (6-OHDA), in een mediale voorhersenenbundel (MFB) van ratten reproduceert de ernstige vernietiging van dopaminerge neuronen en simuleert PD-symptomen. Dit protocol demonstreert hoe de unilaterale micro-injectie van 6-OHDA in de MFB in een rattenmodel van PD moet worden uitgevoerd en toont de motorische tekorten geïnduceerd door 6-OHDA en voorspelde dopaminerge laesies door de staptest. De 6-OHDA veroorzaakt een aanzienlijke verslechtering van het aantal stappen dat wordt uitgevoerd met de contralaterale voorpoot.
Introduction
De belangrijkste neuropathologische kenmerken van PD zijn de chronische progressieve neurodegeneratie van dopaminerge neuronen in de substantia nigra pars compacta (SNc) en de aanwezigheid van Lewy-lichamen die α-synucleïne-eiwit bevatten1. Terwijl SNc dopaminerge neuronen hun axonen in het striatum projecteren via de nigrostriatale route, resulteert neurodegeneratie van neuronen in SNc in een dopaminerge tekort in het striatum2. De afwezigheid van dopamine in het striatum veroorzaakt een onbalans in de activiteiten van de directe en indirecte motorische controleroutes, die verantwoordelijk is voor de belangrijkste motorische symptomen van PD: akinesie (langzame beweging), bradykinesie (moeite met het starten van bewegingen), spierstijfheid en tremor in rust3,4,5.
Aangezien de moleculaire en fysiologische mechanismen die betrokken zijn bij het ontstaan van PD nog steeds niet volledig worden begrepen, proberen de momenteel beschikbare hoofdbehandelingen de motorische symptomen te verlichten door middel van farmacotherapieën, diepe hersenstimulatie6,7, genetische therapieën8 en celtransplantatie9. Daarom is preklinisch onderzoek van fundamenteel belang om de mechanismen die betrokken zijn bij het begin van PD op te helderen en nieuwe methodologieën te ontdekken voor de vroege diagnose en nieuwe therapieën om de degeneratie van neuronen die worden beïnvloed door PD10 te voorkomen of te stoppen.
Diermodellen zijn op grote schaal gebruikt om menselijke pathologie in het laboratorium te simuleren, wat bijdraagt aan de vooruitgang van de geneeskunde en de wetenschap11,12,13,14. Het is echter essentieel om te benadrukken dat de juiste keuze van het diermodel fundamenteel is voor het succes van de studie. Daarom moet het diermodel worden gevalideerd in drie hoofdaspecten: i) gezichtsvaliditeit, waarbij het diermodel de kenmerken van menselijke pathologie moet hebben; ii) constructieve validiteit, waarbij het diermodel een solide theoretische basis moet hebben; en iii) voorspellende validiteit, waarbij diermodellen op dezelfde manier op behandelingen moeten reageren als klinische behandeling.
Momenteel worden verschillende dieren gebruikt als diermodellen voor PD. De belangrijkste groepen zijn zoogdieren, zoals knaagdieren, primaten, minivarkens, honden en katten, en andere groepen zoals drosophila en zebravissen. Knaagdieren zijn het meest klassieke diermodel voor PD en het meest gebruikt vanwege hun gebruiksgemak en onderhoud. Bovendien zijn de anatomie en moleculaire, cellulaire en farmacologische mechanismen van PD vergelijkbaar bij knaagdieren en mensen15.
Een review gepubliceerd door Kin en collega’s in 2019 analyseerde de belangrijkste diermodelmethodologieën die in de jaren 2000 voor PD werden gebruikt en ontdekte dat het meest gebruikte diermodel neurotoxinen zoals 6-hydroxydopamine (6-OHDA) en 1-methyl-4-fenyl-1,2,3,6-tetrahydropyridine (MPTP) betrof. Beide neurotoxinen veroorzaken mitochondriale ontregeling in dopaminerge neuronen in de nigrostriatale route, wat leidt tot celdood16. Een ander veel gebruikt model omvat genetische manipulatie door mutatie in specifieke genen die betrokken zijn bij het begin van PD, waardoor mitochondriale ontregeling wordt veroorzaakt17. Neurotoxinemodellen worden vaak gebruikt om therapeutica te evalueren en te vergelijken, terwijl genetische modellen worden gebruikt om de ontwikkeling van preventieve therapieën en idiopathische PD15 te bestuderen.
Het neurotoxine MPTP werd ontdekt om parkinsonisme te veroorzaken in het midden van de jaren 1980 nadat zeven patiënten de stof gebruikten en ernstige PD-symptomen vertoonden. Naast de symptomen reageerden de patiënten op de behandeling met levodopa, waardoor de onderzoekers het molecuul direct aan PD koppelden. Nadat de zaak in 1986 werd gepubliceerd, begonnen verschillende onderzoekers MPTP te gebruiken in preklinisch PD-onderzoek18. Onderzoekers hebben ontdekt dat MPTP, omdat het een lipofiel molecuul is, de bloed-hersenbarrière (BBB) kan passeren en kan worden omgezet in MPP + 19. Deze giftige stof hoopt zich op in neuronen en veroorzaakt schade aan complex 1 van de mitochondriale ademhalingsketen, wat leidt tot de dood van dopaminerge neuronen20.
Het 6-OHDA neurotoxinemodel werd voor het eerst gebruikt om de degeneratie van monoamineneuronen van de nigrostriatale route in 196821 te induceren. Het 6-OHDA-model wordt vaak gebruikt om neurodegeneratie in de nigrostriatale route te veroorzaken, omdat het een dopamine-analoog is en giftig voor catecholamine-bevattende cellen. Nadat 6-OHDA de hersenen binnenkomt, kan het worden opgenomen door de dopaminetransporter (DAT) in dopaminerge neuronen, wat leidt tot degeneratie van de nigrostriatale route22. Omdat 6-OHDA niet doordringt in de BBB, moet het direct worden toegediend via intracerebrale stereotaxische injectie23. Een noradrenalineheropnameremmer wordt vaak gecombineerd met 6-OHDA micro-injectie om noradrenerge vezels te behouden en een meer selectieve degeneratie van dopaminerge neuronen te bieden24.
Nadat DAT 6-OHDA inneemt, zal het zich ophopen in het cytosol van neuronen, waardoor reactieve zuurstofsoorten (ROS) worden geproduceerd en tot celdood wordt geleid15. Drie verschillende laesiemodellen van 6-OHDA worden vaak gebruikt: i) laesies aan de SNc25,26; ii) laesies aan het striatum27,28; iii) laesies aan de MFB29,30. Laesies veroorzaakt in het striatum resulteren in een langzame en retrograde degeneratie van dopaminerge neuronen in SNpc. Daarentegen resulteren laesies veroorzaakt in SNpc en MFB in snelle en totale degeneratie van neuronen, wat leidt tot meer geavanceerde parkinsonsymptomen31.
Unilaterale of bilaterale injectie van 6-OHDA kan neurodegeneratie in dopaminerge neuronen veroorzaken. 6-OHDA veroorzaakt niet altijd ernstige schade aan de neuronen; soms resulteert de injectie in gedeeltelijke schade, die ook wordt gebruikt om de vroege stadia van PD32 te simuleren. De unilaterale injectie wordt vaker gebruikt vanwege het vermogen van het model om de motorische tekorten van het dier te beoordelen en celverlies te voorspellen door middel van tests zoals amfetamine / apomorfine-geïnduceerde rotatie en de staptest29. Bilaterale injecties worden het meest gebruikt om ruimtelijk geheugen en herkenning te evalueren33.
De amfetamine / apomorfine-geïnduceerde rotatietest is een gedragstest die vaak wordt gebruikt om celverlies in de nigrostriatale route te voorspellen. Het wordt gedefinieerd als een proces waarbij herhaalde toediening van dopamine-agonisten leidt tot een intensivering van het rotatiegedrag bij 6-OHDA-laesiedieren34. Rotatiegedrag bestaat uit het kwantificeren van amfetamine-geïnduceerde ipsilaterale rotatie of apomorfine-geïnduceerde contralaterale wendingen bij eenzijdig laesie knaagdieren. Geneesmiddel-geïnduceerd rotatiegedrag is bekritiseerd omdat rotatie niet overeenkomt met PD-symptomen bij mensen en kan worden beïnvloed door variabelen zoals tolerantie, sensibilisatie en “priming”35.
Priming is een van de meest kritische factoren in deze gedragstests. Er zijn enkele gevallen gemeld waarbij een enkele dosis levodopa leidde tot een falen in rotatiegedrag36. Bovendien is een andere kritische factor met betrekking tot de gecombineerde toepassing van de amfetamine-geïnduceerde test en apomorfine-geïnduceerde test voor parallel gebruik dat ze verschillende eindpunten meten vanwege verschillende werkingsmechanismen, die de inactivatie van verschillende signaleringsmechanismen en -routes weerspiegelen. Bovendien is de amfetamine-geïnduceerde test nauwkeuriger om nigrostriatale laesies boven 50-60% te meten, terwijl de apomorfine-geïnduceerde test nauwkeuriger is voor laesies boven 80%37.
De staptest is naar voren gekomen als een gedragstest die tekorten aangeeft die verband houden met dopaminerge neurondegeneratie en therapeutische effecten. Het maakt de analyse van akinesie veroorzaakt door een 6-OHDA laesie in dopaminerge neuronen mogelijk zonder een door geneesmiddelen geïnduceerde procedure. Bovendien is de test goed ingeburgerd en wordt deze vaak gebruikt sinds 1995, toen het voor het eerst werd beschreven door Olsson et al.35. In 1999 analyseerden en vergeleken Chang et al.38 ook de prestaties van ratten in de staptest met het niveau van degeneratie veroorzaakt door 6-OHDA en ontdekten dat dieren die slechter presteerden in de staptest ook een meer significante degeneratie van dopaminerge neuronen hadden.
De staptest is een uitstekende methode om ernstige dopaminerge nigrostriatale schade te voorspellen bij ratten met 6 OHDA-laesies. Er zijn aanwijzingen dat motorische tekorten optreden in de contralaterale voorpoot van de 6-OHDA-infusie tijdens de staptest wanneer de mate van dopaminerge verlies in SNc >90% 39 is. Dit artikel beschrijft de protocollen, methodologieën en materialen die worden gebruikt om stereotaxische chirurgie uit te voeren voor de unilaterale infusie van 6-OHDA in de MFB van ratten en hoe de dopaminerge laesies veroorzaakt door het toxine kunnen worden voorspeld door middel van de staptest.
Protocol
Representative Results
Discussion
Dit artikel beschrijft een protocol voor het uitvoeren van chirurgie voor unilaterale micro-infusie van 6-OHDA in de MFB, in staat om robuuste laesies in de neuronen van de nigrostriatale route te veroorzaken en akinesie in het dier te genereren. Ook beschreven is het protocol voor het uitvoeren van de staptest, een gemakkelijk toepasbare en niet-invasieve test die kan worden gebruikt om het succes van de laesies te bewijzen en voorpootakinesie te beoordelen. Zoals gepresenteerd in de representatieve resultaten, vertoond…
Divulgazioni
The authors have nothing to disclose.
Acknowledgements
Dit werk werd ondersteund door São Paulo Research Foundation (FAPESP, subsidie 2017/00003-0). We zijn dankbaar voor de Coördinatie voor de Verbetering van het Personeel Hoger Onderwijs (CAPES). We bedanken Dr. Anthony R. West, Dr. Heinz Steiner en Dr. Kuei Y. Tseng voor ondersteuning en begeleiding.
Materials
| 6-OHDA | Sigma Aldrich | H4381 | https://www.sigmaaldrich.com/catalog/product/sigma/h4381?lang=pt®ion=BR&cm_sp=Insite-_-caSrpResults_srpRecs_srpModel _6-ohda-_-srpRecs3-1 |
| 70% Alcohol | |||
| Ascorbic acid | Sigma Aldrich | 795437 | https://www.sigmaaldrich.com/catalog/product/sial/795437?lang=pt®ion=BR&gclid= Cj0KCQjw4cOEBhDMARIsAA3XD RipyOnxOxkKAm3J1PxvIsvw09 _kfaS2jYcD9E5OyuHYr4n89kO 6yicaAot6EALw_wcB |
| Cotton | |||
| Drill or tap | |||
| Gauze | |||
| Hamilton syringe 50 uL | Hamilton | 80539 | https://www.hamiltoncompany.com/laboratory-products/syringes/80539 |
| Imipramine | Alfa Aeser | J63723 | https://www.alfa.com/pt/catalog/J63723/ |
| Infusion pump | Insight | EFF-311 | https://insightltda.com.br/produto/eff-311-bomba-de-infusao-2-seringas/ |
| Ketamine (Dopalen) | Ceva | https://www.ceva.com.br/Produtos/Lista-de-Produtos/DOPALEN | |
| Machine for trichotomy | |||
| Meloxicam (Maxicam 2% Ourofino) | Ourofino | https://terrazoo.com.br/produto/maxicam-injetavel-2-50ml-ouro-fino/ | |
| Metal Disposal | |||
| Paper towels | |||
| Pentabiotic | Zoetis | https://www.zoetis.com.br/pentabiotico-veterinario.aspx | |
| Plastic waste garbage can | |||
| Poly-antibiotic | Pentabiotic (Wealth) | ||
| Povidone-iodine | |||
| Scalpel and blades | |||
| Scissors | |||
| Scraper | |||
| Stereotaxic apparatus | Insight | EFF-331 | https://insightltda.com.br/produto/eff-331-estereotaxico-1-torre/ |
| Sterile saline solution | |||
| Swabs | |||
| Temperature probe | |||
| Timer | |||
| Tweezers | |||
| Xylazine (Anasedan) | Ceva | https://www.ceva.com.br/Produtos/Lista-de-Produtos/ANASEDAN |
Riferimenti
- Gibb, W. R., Lees, A. J. The relevance of the Lewy body to the pathogenesis of idiopathic Parkinson’s disease. Journal of Neurology, Neurosurgery, and Psychiatry. 51 (6), 745-752 (1988).
- Albin, R. L., Young, A. B., Penney, J. B. The functional anatomy of basal ganglia disorders. Trends in Neurosciences. 12 (10), 366-375 (1989).
- Dexter, D. T., Jenner, P. Parkinson disease: from pathology to molecular disease mechanisms. Free Radical Biology & Medicine. 62, 132-144 (2013).
- Obeso, J. A., et al. Functional organization of the basal ganglia: therapeutic implications for Parkinson’s disease. Movement Disorders. 23, 548-559 (2008).
- Tysnes, O. -. B., Storstein, A. Epidemiology of Parkinson’s disease. Journal of Neural Transmission. 124 (8), 901-905 (2017).
- Karachi, C., et al. Clinical and anatomical predictors for freezing of gait and falls after subthalamic deep brain stimulation in Parkinson’s disease patients. Parkinsonism & Related Disorders. 62, 91-97 (2019).
- Sudhakar, V., Richardson, R. M. Gene therapy for Parkinson’s disease. Progress in Neurological Surgery. 33, 253-264 (2018).
- Baizabal-Carvallo, J. F., et al. Combined pallidal and subthalamic nucleus deep brain stimulation in secondary dystonia-parkinsonism. Parkinsonism & Related Disorders. 19 (5), 566-568 (2013).
- Morizane, A. Cell therapy for Parkinson’s disease with induced pluripotent stem cells. Clinical Neurology. 59 (3), 119-124 (2019).
- Jankovic, J., Tan, E. K. Parkinson’s disease: etiopathogenesis and treatment. Journal of Neurology, Neurosurgery, and Psychiatry. 91 (8), 795-808 (2020).
- Cenci, M. A., Whishaw, I. Q., Schallert, T. Animal models of neurological deficits: how relevant is the rat. Nature Reviws. Neuroscience. 3 (7), 574-579 (2002).
- Tronci, E., Francardo, V. Animal models of l-DOPA-induced dyskinesia: the 6-OHDA-lesioned rat and mouse. Journal of Neural Transmission. 125 (8), 1137-1144 (2018).
- Lane, E., Dunnett, S. Animal models of Parkinson’s disease and L-dopa induced dyskinesia: How close are we to the clinic. Psychopharmacology. 199 (3), 303-312 (2008).
- Meredith, G. E., Sonsalla, P. K., Chesselet, M. -. F. Animal models of Parkinson’s disease progression. Acta Neuropathologica. 115 (4), 385-398 (2008).
- Kin, K., Yasuhara, T., Kameda, M., Date, I. Animal models for Parkinson’s disease research: trends in the 2000s. International Journal of Molecular Sciences. 20 (21), 5402 (2019).
- Schober, A. Classic toxin-induced animal models of Parkinson’s disease: 6-OHDA and MPTP. Cell and Tissue Research. 318 (1), 215-224 (2004).
- Smith, G. A., Isacson, O., Dunnett, S. B. The search for genetic mouse models of prodromal Parkinson’s disease. Experimental Neurology. 237 (2), 267-273 (2012).
- Langston, J. W., Ballard, P., Tetrud, J. W., Irwin, I. Chronic Parkinsonism in humans due to a product of meperidine-analog synthesis. Science. 219 (4587), 979-980 (1983).
- Langston, J. W., Irwin, I., Langston, E. B., Forno, L. S. 1-Methyl-4-phenylpyridinium ion (MPP+): identification of a metabolite of MPTP, a toxin selective to the substantia nigra. Neuroscience Letters. 48 (1), 87-92 (1984).
- Ramsay, R. R., Salach, J. I., Singer, T. P. Uptake of the neurotoxin 1-methyl-4-phenylpyridine (MPP+) by mitochondria and its relation to the inhibition of the mitochondrial oxidation of NAD+-linked substrates by MPP+. Biochemical and Biophysical Research Communications. 134 (2), 743-748 (1986).
- Ungerstedt, U. 6-Hydroxy-dopamine induced degeneration of central monoamine neurons. European Journal of Pharmacology. 5 (1), 107-110 (1968).
- Blandini, F., Armentero, M. -. T. Animal models of Parkinson’s disease. FEBS Journal. 279 (7), 1156-1166 (2012).
- McDowell, K., Chesselet, M. -. F. Animal models of the non-motor features of Parkinson’s disease. Neurobiology of Disease. 46 (3), 597-606 (2012).
- Luthman, J., Fredriksson, A., Sundström, E., Jonsson, G., Archer, T. Selective lesion of central dopamine or noradrenaline neuron systems in the neonatal rat: motor behavior and monoamine alterations at adult stage. Behavioural Brain Research. 33 (3), 267-277 (1989).
- Casarrubea, M., et al. Effects of Substantia Nigra pars compacta lesion on the behavioral sequencing in the 6-OHDA model of Parkinson’s disease. Behavioural Brain Research. 362, 28-35 (2019).
- Wang, R., Shao, M. L-DOPA-elicited abnormal involuntary movements in the rats damaged severely in substantia nigra by 6-hydroxydopamine. Annals of Palliative Medicine. 9 (3), 947-956 (2020).
- Hernandez-Baltazar, D., Mendoza-Garrido, M. E., Martinez-Fong, D. Activation of GSK-3β and caspase-3 occurs in Nigral dopamine neurons during the development of apoptosis activated by a striatal injection of 6-hydroxydopamine. PLoS One. 8 (8), 70951 (2013).
- Bagga, V., Dunnett, S. B., Fricker, R. A. The 6-OHDA mouse model of Parkinson’s disease – Terminal striatal lesions provide a superior measure of neuronal loss and replacement than median forebrain bundle lesions. Behavioural Brain Research. 288, 107-117 (2015).
- Iancu, R., Mohapel, P., Brundin, P., Paul, G. Behavioral characterization of a unilateral 6-OHDA-lesion model of Parkinson’s disease in mice. Behavioural Brain Research. 162 (1), 1-10 (2005).
- Boix, J., Padel, T., Paul, G. A partial lesion model of Parkinson’s disease in mice – Characterization of a 6-OHDA-induced medial forebrain bundle lesion. Behavioural Brain Research. 284, 196-206 (2015).
- Blesa, J., Phani, S., Jackson-Lewis, V., Przedborski, S. Classic and new animal models of Parkinson’s disease. Journal of Biomedicine & Biotechnology. 2012, 845618 (2012).
- Breit, S., et al. Effects of 6-hydroxydopamine-induced severe or partial lesion of the nigrostriatal pathway on the neuronal activity of pallido-subthalamic network in the rat. Experimental Neurology. 205 (1), 36-47 (2007).
- More, S. V., Kumar, H., Cho, D. -. Y., Yun, Y. -. S., Choi, D. -. K. Toxin-induced experimental models of learning and memory impairment. International Journal of Molecular Sciences. 17 (9), 1447 (2016).
- Schwarting, R. K. W., Huston, J. P. The unilateral 6-hydroxydopamine lesion model in behavioral brain research. Analysis of functional deficits, recovery and treatments. Progress in Neurobiology. 50 (2-3), 275-331 (1996).
- Olsson, M., Nikkhah, G., Bentlage, C., Björklund, A. Forelimb akinesia in the rat Parkinson model: differential effects of dopamine agonists and nigral transplants as assessed by a new stepping test. Journal of Neuroscience. 15 (5), 3863-3875 (1995).
- Lindgren, H. S., Rylander, D., Ohlin, K. E., Lundblad, M., Cenci, M. A. The ‘motor complication syndrome’ in rats with 6-OHDA lesions treated chronically with l-DOPA: Relation to dose and route of administration. Behavioural Brain Research. 177 (1), 150-159 (2007).
- Björklund, A., Dunnett, S. B. The amphetamine induced rotation test: A re-assessment of its use as a tool to monitor motor impairment and functional recovery in rodent models of Parkinson’s disease. Journal of Parkinson’s Disease. 9 (1), 17-29 (2019).
- Chang, J. W., Wachtel, S. R., Young, D., Kang, U. J. Biochemical and anatomical characterization of forepaw adjusting steps in rat models of Parkinson’s disease: studies on medial forebrain bundle and striatal lesions. Neuroscienze. 88 (2), 617-628 (1999).
- Jayasinghe, V. R., Flores-Barrera, E., West, A. R., Tseng, K. Y. Frequency-dependent corticostriatal disinhibition resulting from chronic dopamine depletion: role of local striatal cGMP and GABA-AR signaling. Cerebral Cortex. 27 (1), 625-634 (2017).
- Schallert, T., Fleming, S. M., Leasure, J. L., Tillerson, J. L., Bland, S. T. CNS plasticity and assessment of forelimb sensorimotor outcome in unilateral rat models of stroke, cortical ablation, parkinsonism and spinal cord injury. Neuropharmacology. 39 (5), 777-787 (2000).
- Paxinos, G., Watson, C. . The rat brain in stereotaxic coordinates. , (2006).
- Padovan-Neto, F. E., et al. Selective regulation of 5-HT1B serotonin receptor expression in the striatum by dopamine depletion and repeated L-DOPA treatment: relationship to L-DOPA-induced dyskinesias. Molecular Neurobiology. 57 (2), 736-751 (2020).
- Prasad, E. M., Hung, S. -. Y. Behavioral tests in neurotoxin-induced aAnimal models of Parkinson’s disease. Antioxidants. 9 (10), 1007 (2020).
- Lundblad, M., Picconi, B., Lindgren, H., Cenci, M. A. A model of L-DOPA-induced dyskinesia in 6-hydroxydopamine lesioned mice: Relation to motor and cellular parameters of nigrostriatal function. Neurobiology of Disease. 16 (1), 110-123 (2004).
- Masini, D., et al. A guide to the generation of a 6-hydroxydopamine mouse model of Parkinson’s disease for the study of non-motor symptoms. Biomedicines. 9 (6), 598 (2021).
- Francardo, V., et al. Impact of the lesion procedure on the profiles of motor impairment and molecular responsiveness to L-DOPA in the 6-hydroxydopamine mouse model of Parkinson’s disease. Neurobiology of Disease. 42 (3), 327-340 (2011).
- Thiele, S. L., Warre, R., Nash, J. E. Development of a unilaterally-lesioned 6-OHDA mouse model of Parkinson’s disease. Journal of Visualized Experiments: JoVE. (60), e3234 (2012).
- Fish, R., Danneman, P., Brown, M., Karas, A. . Anesthesia and Analgesia in Laboratory Animals. , (2008).
- Buitrago, S., Martin, T. E., Tetens-Woodring, J., Belicha-Villanueva, A., Wilding, G. E. Safety and efficacy of various combinations of injectable anesthetics in BALB/c mice. Journal of the American Association for Laboratory Animal Sciences. 47 (1), 11-17 (2008).
- Struck, M. B., Andrutis, K. A., Ramirez, H. E., Battles, A. H. Effect of a short-term fast on ketamine-xylazine anesthesia in rats. Journal of the American Association for Laboratory Animal Sciences. 50 (3), 344-348 (2011).
- Jiron, J. M., et al. Comparison of isoflurane, ketamine-dexmedetomidine, and ketamine-xylazine for general anesthesia during oral procedures in rice rats (Oryzomys palustris). Journal of the American Association for Laboratory Animal Sciences. 58 (1), 40-49 (2019).
