Back to chapter

4.4:

Prokaryotik Hücreler

JoVE Core
Biology
A subscription to JoVE is required to view this content.  Sign in or start your free trial.
JoVE Core Biology
Prokaryotic Cells

Languages

Share

– [Anlatıcı] Arke ve bakteriler, prokaryottur. Küçük ve tek hücreli organizmalar. Tüm prokaryotik hücreler, geçirgen bir plazma zarı ile çevrilidir. Bu zar bir peptidoglikan duvar, amino asit ve şeker polimerleri ile kaplı olabilir. Ekstra bir koruma tabakası oluşur, hücreler osmatik basınçtan korunup, genel şeklini muhafaza eder. Bu örtünün dışında başka bir savunma katmanı bulunur. Hidrofilik kapsül. Yapışmayı teşvik eden bir polisakarit sınırı. İçeride, viscus sitoplazmada pek çok bileşen, genetik malzemeler dahil olmak üzere, engellenir. Bir çekirdekten ziyade, DNA merkezi kısımda kümelenmiş bir sarmaldır. Serbest dolaşan proteinlerle etkileşime girebilecek bir nükleoid’tir. Küçük, dairesel parçalar ve plazmidler kromozal DNA’dan fiziksel açıdan ayrılır ve kendi kendini yenileyebilir. Antibiyotiklere direnç oluşturacak şekilde hayatta kalabilirler. Bu genel yapıların benzerliklerinden ziyade, farklı türler benzersiz proteine ve lipid bağlı organellere sahiptir. Örneğin siyanobakterilerin mikro bölmeleri bulunur. Bu bölmelerden karboksisomlar ve fotosentetik tilakoidlerde de bulunmaktadır ve amaçları ışık toplamaktır. Manyetotaktik bakteriler de manyetik alan çizgileri boyunca hareketlerini yönlendiren manyetozomlara sahiptir. Diğer bölümler spor oluşumu ve fazla besinlerin depolanması için kapanımlara sahiptir. Basit olma itibarlarına rağmen, düşük hücrelerdeki bölümlenmeleriyle, prokaryotik hücreler karmaşık haldedir.

4.4:

Prokaryotik Hücreler

Prokaryotlar, Arkea ve Bakteria alanlarındaki küçük tek hücreli organizmalardır. Bakteriler arasında Salmonella ve Escherichia coli gibi birçok yaygın organizma bulunurken, Arkealar, volkanik kaynaklar gibi zorlu ortamlarda yaşayan ekstremofilleri içerir.

Ökaryotik hücreler gibi, tüm prokaryotik hücreler bir plazma zarı ile çevrilidir ve genetik talimatları, hücrenin içini dolduran sitoplazmayı ve proteinleri sentezleyen ribozomları içeren DNA’ya sahiptir. Bununla birlikte, ökaryotik hücrelerin aksine, prokaryotlarda bir çekirdek veya zarla çevrili hücre içi organeller yoktur. Hücresel bileşenleri genellikle sitoplazma içinde serbestçe yüzer, ancak DNA’ları — genellikle tek, dairesel bir kromozomdan oluşur — nükleoid adı verilen bir bölgede kümelenmiştir.

Sitoplazmanın içinde, birçok prokaryotta plazmit adı verilen küçük dairesel DNA parçaları bulunur. Bunlar nükleoiddeki kromozomal DNA’dan farklıdır ve sadece birkaç gene —antibiyotik direnci için olan genler gibi— sahip olma eğilimindedir. Plazmidler kendi kendini kopyalayabilir ve prokaryotlar arasında iletilebilir.

Çoğu prokaryotun, hücreyi fiziksel olarak koruyan ve farklı ortamlarda ozmotik basıncı korumasına yardımcı olan, plazma zarlarının dışında yer alan peptidoglikandan yapılmış bir hücre duvarı vardır. Pek çok prokaryotta ayrıca hücre duvarlarını kaplayan yapışkan bir kapsül tabakası bulunur ve organizmaların bir alt tabakaya veya birbirine yapışmasına izin vererek ek koruma sağlar.

Prokaryotların zara bağlı organelleri olmasa da, bazılarında özel işlevler yerine getiren plazma zarının kıvrımları —siyanobakterilerde fotosentez gibi— vardır. Bu nedenle, prokaryotlar, ökaryotlara kıyasla basit olsalar da karmaşık işlevleri yerine getirmelerine yardımcı olan ve çok çeşitli ortamlarda yaşamalarına izin veren bazı benzersiz yapılara sahiptirler.

Suggested Reading

Oikonomou, Catherine M., and Grant J. Jensen. “A New View into Prokaryotic Cell Biology from Electron Cryotomography.” Nature Reviews. Microbiology 14, no. 4 (April 2016): 205–20. [Source]

Murat, Dorothee, Meghan Byrne, and Arash Komeili. “Cell Biology of Prokaryotic Organelles.” Cold Spring Harbor Perspectives in Biology 2, no. 10 (October 2010). [Source]