Back to chapter

4.7:

Ligand Bağlantı ve Köprüleri

JoVE Core
Molecular Biology
A subscription to JoVE is required to view this content.  Sign in or start your free trial.
JoVE Core Molecular Biology
Ligand Binding and Linkage

Languages

Share

Çoğu proteinde, protein işlevinden sorumlu yere ek olarak ligandların birleşebileceği birden fazla konum vardır. Bir molekülün bu yerlerden herhangi birine bağlanması, genellikle yapısal değişikliklere neden olarak proteinin şeklini değiştirir. Bu değişiklik başka bir ligandın bağlanmasını etkiliyorsa, bu iki yer, bağlaşık veya bağlantılı olarak tanımlanır.Bağlanma yerinin bağlantısı, pozitif veya negatif olarak regüle edilebilir Pozitif bağlantıda, bir ligandın bağlanması, başka bir bağlanma yerinin ilgili ligandına bağlanma olasılığını artıran, konformasyonel değişikliklere neden olur. Negatif bağlantıda, bir ligandın bağlanması, başka bir bağlanma yerinin ligandı ile birleşmesini engelleyen, konformasyonel değişikliklere neden olur. Bağlantılı bağlanma yerlerine sahip proteinler, allosterik proteinler olarak adlandırılır ve enzimler, reseptörler, yapısal proteinler ve motor proteinler gibi çeşitli tiplerde olabilir.Örneğin, ATCase olarak da bilinen aspartat transkarbamoilaz, her biri bir substrat bağlanma yerine sahip altı katalitik alt birim içeren, büyük bir enzimdir. Ayrıca bu enzimde bulunan altı adet ilave düzenleyici alt birimin her biri, DNA ve RNA’nın yapı taşları olan pirimidinlere ve pürinlere bağlanabilen, bir bağlanma yerine sahiptir. Bu enzim, pirimidin sentezinde önemli bir adım olan, aspartat ve karbamoil fosfatın kondansasyonu ile karbamoil aspartat üretilmesini katalize eder.Bu reaksiyonun hızı, konsantrasyona bağlı bir şekilde artar. Bu enzime, bir purin olan ATP’nin bağlanması enzimi aktive ederken, pirimidinler UTP ve CTP’nin eşzamanlı bağlanması, enzim aktivitesinin 95 yavaşlatılması ile sonuçlanır. Bu düzenleyici mekanizma, hücrede pürin miktarına kıyasla doğru miktarda pirimidin bulunmasını sağlamak için gereklidir.

4.7:

Ligand Bağlantı ve Köprüleri

Allosterik proteinler birden fazla ligand bağlanma bölgesine sahiptir; bir ligandın bu bölgelerden herhangi birine bağlanması, ligandların diğer bölgelere bağlanmasını etkiler. Bir protein allosterik olduğunda, bağlanma bölgeleri eşli veya bağlı şeklinde adlandırılır. Enzimler söz konusu olduğunda, substrata bağlanan bölge aktif bölge olarak bilinir ve diğer bölge ise düzenleyici bölge olarak bilinir. Bir ligand düzenleyici bölgeye bağlandığında, bu proteinin aktif bölgesini etkileyebilecek konformasyonel değişikliklere yol açar.

Bağlanma bölgesi bağlantıları, diğer bölgelere ligand bağlanmasının pozitif veya negatif düzenlenmesine neden olabilir. Her iki ligandın da bir proteinin aynı konformasyonuna bağlanmayı tercih ettiği durumlarda, bir bölgedeki bağlanma, diğer bölgenin ilgili ligand için afinitesini arttırır. Bu pozitif bir bağlantı olarak bilinir. Öte yandan, ligandlar farklı konformasyonlara bağlanmayı tercih ederse, bir ligandın bağlanması ikinci ligandın proteine bağlanmasını zorlaştıracaktır. Bu negatif bir bağlantı olarak bilinir.

Bağlanma bölgeleri bağlantıları bir proteinin işlevini düzenleyebilir. Örneğin, enzim aktivitesi genellikle biyokimyasal işlemin son ürününün bir inhibitör olarak hizmet edebileceği bir geri besleme mekanizması ile düzenlenir. Pirimidin sentez yolunun son ürünleri olan UTP ve CTP, bu yolun ilk temel adımını katalize eden enzim olan ATCaz'nin aktivitesini inhibe eder. UTP ve CTP'nin enzime bağlanması, hücredeki pürin konsantrasyonuna göre primidin konsantrasyonunun yüksek olduğu durumlarda katalitik bölgeyi negatif olarak düzenler. Bu fenomen geri besleme inhibisyonu olarak bilinir ve bir organizmada doğru miktarda metabolitin korunmasında esastır.

Suggested Reading

  1. Suplatov, D., & Švedas, V. (2015). Study of Functional and Allosteric Sites in Protein Superfamilies. Acta naturae, 7(4), 34–45.
  2. Bellelli, A. and Carey, J. (2017). Proteins with Multiple Bindin Sites. In Reversible Ligand Binding (eds A. Bellelli and J. Carey). doi:10.1002/9781119238508.ch4
  3. Helmstaedt, K., Krappmann, S., & Braus, G. H. (2001). Allosteric regulation of catalytic activity: Escherichia coli aspartate transcarbamoylase versus yeast chorismate mutase. Microbiology and molecular biology reviews : MMBR, 65(3), 404–421. doi:10.1128/MMBR.65.3.404-421.2001