Bloedstroom

Bloed wordt door het hart in de aorta gepompt, de grootste slagader in het lichaam, en vervolgens in steeds kleinere slagaders, arteriolen en haarvaten. De snelheid van de bloedstroom neemt af naarmate het dwarsdoorsnedegebied van de bloedvaten groter wordt. De snelheid van de bloedstroom neemt toe naarmate bloed via venulen en aders naar het hart terugkeert. De beweging van bloed wordt bevordert door gladde spieren in de vaatwanden, de beweging van skeletspieren rond de bloedvaten en eenrichtingskleppen die terugstroming voorkomen.

Langzaam bloed

De snelheid van de bloedstroom af naarmate het bloedvaten met kleinere diameters binnendringt, wat wellicht contra-intuïtief is. Als een slang wordt samengeknepen en de diameter kleiner wordt, dan zal jet water sneller en harder naar buiten spuiten. Dit gebeurt niet wanneer bloed in bloedvaten met kleinere diameters stroomt. Dit komt doordat bloed niet simpelweg van het ene bloedvat naar een kleiner bloedvat gaat, maar van een bloedvat over meerdere kleinere bloedvaten wordt verdeeld. De totale oppervlakte van de dwarsdoorsnede of deze kleinere bloedvaten is groter dan die van het oorspronkelijke bloedvat. Bovendien zorgt de kleinere diameter van individuele vaten voor een grotere weerstand. Daarom vertraagt het bloed naarmate het kleinere bloedvaten binnendringt, waardoor gasuitwisseling door de wanden van kleine haarvaten kan plaatsvinden.

Regulatie van de bloedstroom

De bloedstroom wordt gestuurd door vasodilatatie en vasoconstrictie. Chemische signalen kunnen ervoor zorgen dat bloedvaten verwijden, waardoor de bloedstroom toeneemt, of de bloedvaten vernauwen zodat de bloedstroom vertraagt. Zo kan het lichaam tijdens een Fight-or-Flight situatie bijvoorbeeld selectief meer zuurstof en voedingsstoffen aan spieren leveren dan aan het maagdarmkanaal, en op vergelijkbare wijze krijgt het maagdarmkanaal meer zuurstof en voedingsstoffen tijdens voedselconsumptie.